Op het Podium: Thijs Hogenhuis

In de praktijk

Thijs Hogenhuis schreef voor een schoolopdracht een verhaal over een haas, waarin hij een kritische blik wierp op het huidige onderwijssysteem. Ondertussen is deze opdracht geëvolueerd tot een gedrukt boek, waarin hij in verhaalvorm zijn kritiek op de huidige manier van onderwijs laat horen. Tijdens een gesprek vertelt Thijs over zijn boek, zijn kritiek op onderwijssysteem en wat volgens hem beter kan.

Afbeelding van Thijs Hogenhuis voor podiuminterview
Beeld: ©vws

'Je zou als leerling zelf veel meer inspraak moeten krijgen in hoe je wilt leren en wat je wilt leren.'

Zijn belangrijkste punten zijn:

  • Zorg dat er meer ruimte is voor het individu. Speel in op de behoeften en talenten van leerlingen, door ruimte te creëren voor leerlingen waarbij ze zelf aan de slag kunnen gaan.
  • Zorg dat een betere link tussen school en de maatschappij. De dingen die je leert op school kun je vaak niet toepassen op latere leeftijd, dit zorgt ervoor dat het als onnodig voelt. Ga ook meer de 'echte wereld’ in.
  • Docenten zitten te veel vast aan reglementen en procedures. Docenten hebben zich te houden aan het curriculum, waardoor in de meeste lessen wordt gefocust op drie taken: lezen, opdrachten maken en uitleg. Docenten hebben zes jaar gestudeerd om dit vak te kunnen geven, dus ze zullen er zeker enthousiast van worden. Dit zie je echter weinig terug.

Kun je vertellen wie je bent en wat je nu doet?

Mijn naam is Thijs. Ik woon in het noorden van het land. Daar ga ik ook naar school. Op dit moment zit ik in mijn examenjaar. Dan ben ik eindelijk klaar. Vanaf de derde ben ik al echt aan het toewerken naar dit moment. Ik wil straks een studie gaan doen die echt in mijn straatje past: liberal arts and sciences. Je mag daar zelf uitzoeken welke richting je opgaat. Dat is fijn, want dat heb ik wel gemist in mijn jaren op de middelbare school.

We hebben het nu over het boek wat je geschreven hebt. Hoe ben je op het idee gekomen om je ideeën op papier te zetten?

Anderhalf jaar geleden kregen we bij het vak CKV een opdracht, waarin we zelf mochten bedenken wat we gingen maken. Ik ben toen gaan schrijven. Ik was al veel aan het schrijven, dus ik dacht: waarom doe ik daar nu niet iets mee? Met mijn docent had ik altijd al veel gesprekken over wat ik minder vond aan het onderwijs.

Kun je daar eens wat meer over vertellen?

Puur gericht om die opdracht te maken heb ik dat boek geschreven. Toen de docent het las, stelde hij voor om het samen eens wat groter te maken. Hij vond het blijkbaar goed. We hebben toen een uitgever benaderd. Die vond het ook een leuk project. We hebben het boek vervolgens samen opgemaakt en verbeterd op taalgebied. Een andere docent van mij heeft de illustraties erbij gemaakt. Met dit boek zijn we naar de directie gegaan, die hebben ervoor gezorgd dat het ook gedrukt kon worden.

In het boek schrijf maak je een vergelijking tussen het onderwijssysteem van Haas en die van de mensen. Waar is deze vergelijking op gebaseerd?

Ik wilde illustreren hoe ik het onderwijs beter zou willen. In het boek is dat het hazenonderwijs. Vervolgens kon ik dat vergelijken met het huidige systeem.

In het boek draag je ook een aantal oplossingen aan, kun je daar iets over vertellen?

Focussen op het individu binnen het onderwijs. Dat is eigenlijk de kern. De hele maatschappij is daarop ingericht, maar het onderwijs niet. We zitten nog steeds met 30 in een lokaal, de leraar geeft een presentatie, je maakt een opdracht en dat is het. Het is heel gestandaardiseerd. Je zou als leerling zelf veel meer inspraak moeten krijgen in hoe je wilt leren en wat je wilt leren. En de focus moet meer liggen op wat je talenten zijn.

Het onderwijs sluit dus niet aan op je behoeften?

Dat kun je zo wel zeggen. Dat geldt denk ik voor veel mensen. Je zou het veel meer kunnen toespitsen naar wat iemand zelf wil en tegelijk ook loslaten dat lesgeven alleen maar in een klaslokaal kan. Ik heb bijvoorbeeld meegedaan aan Model European Parlement. Daar heb meer nuttige dingen geleerd dan in drie jaar op school. En daar ben ik maar een maand mee bezig geweest.

En hoe komt dat denk je? Waar zit het verschil in?

Je werkt met elkaar naar één gezamenlijk doel. Dat doel stel je samen op en iedereen is gemotiveerd dat doel te halen.

En daar komen dus meer aspecten bij kijken?

Zeker. Veel meer dan alleen kennisvergaring, wat op school vaak wel zo is. Je doet dan veel meer dingen waarvan ik denk: over dertig jaar heb ik dit echt nodig. Onderhandelen, sociaal doen... dat zijn veel belangrijkere kwaliteiten voor later. Bij heel veel kennisvragen denk ik, als ik dit nodig heb zoek ik het wel op. Het gaat erom dat je er echt wat van leert. Dat je een vaardigheid ontwikkeld die je kan meenemen in je latere leven.

Je noemt een aantal dingen die volgens jou niet goed gaan. Eerder noemde je aandacht voor het individu als oplossing. Zie jij nog meer kansen?

Ik denk dat lessen anders ingericht moeten worden om leerlingen te enthousiasmeren voor school. De docent speelt hier een grote rol in. Zij hebben zich natuurlijk weer te houden aan een curriculum. Als dat meer losgelaten kan worden, kunnen docenten lesgeven vanuit hun passie. Zij hebben ten slotte zo'n zes jaar gestudeerd om dit vak te kunnen geven, dus ze moeten haast wel liefde hebben voor het vak. Dat wordt alleen erg onderdrukt.

Zolang de boeken als leidraad worden gebruikt, is het voor een docent heel erg moeilijk om creativiteit in de lessen te brengen.

Je hebt hier goed over nagedacht. Heb jij het idee dat je hiermee bij jouw docenten terecht kan?

Absoluut! Dat zie je ook terug in het feit dat ik dat boek heb mogen laten drukken. Ik ben bij de directie geweest en heb een speech gehouden voor docenten. Het verbaasde me dat ik zoveel ruimte kreeg. Ik schop namelijk wel tegen het zere been aan. Dat wordt niet door iedereen gepikt. Dat dit wel het geval was, vond ik fijn.

Dank! Dit Platform Vakmanschap is onder andere voor docenten. Zou jij hen nog wat willen meegeven?

Het onderwijs is veel te lang op dezelfde principes gebaseerd. De lessen bestaan uit drie dingen: lezen, opdrachten maken en uitleg. Het enige verschil per vak is het onderwerp, verder verschilt het niet. Zou fijn zijn als dat kan worden losgelaten.

En daarnaast zou ik meer ruimte willen voor dingen die spelen in de huidige tijd. Wij leren niks over computers bijvoorbeeld. Ik kan niets met al die Office programma's, laat staan programmeren. En daarnaast is er een grote kloof tussen de maatschappij en wat wij leren op school. Dit zou veel meer met elkaar verweven moeten zijn. En ik wil nog toevoegen dat focussen op talent echt belangrijk is. Laat mensen investeren in wat ze graag willen en focus op wat er goed gaat.

Over Haas gaat undercover

Cover van boek Haas gaat undercover van Thijs Hogenhuis
Beeld: ©Thijs Hogenhuis

Bobby, een jonge haas, gaat undercover in het mensenonderwijs. Zijn verhaal illustreert de tekortkomingen van het Nederlandse onderwijssysteem.

Het Nederlandse onderwijs is verouderd. In vele opzichten voldoet het niet meer aan de eisen van de huidige tijd en door de monotone aard van het schoolleven worden leerlingen niet genoeg geprikkeld om nieuwsgierig en creatief te blijven. In dit boekje worden deze en andere tekortkomingen van het hedendaagse onderwijs beschreven in het verhaal van Bobby, een intelligente haas die door zijn stamgenoten undercover de mensenscholen in wordt gestuurd om te onderzoeken hoe mensen hun onderwijs organiseren. Want zou dat dan misschien de reden zijn waarom de mensen zo’n dominante rol spelen op aarde?

Reactie toevoegen

U kunt hier een reactie plaatsen. Ongepaste reacties worden niet geplaatst. Uw reactie mag maximaal 2000 karakters tellen.

* verplichte velden

Uw reactie mag maximaal 2000 karakters lang zijn.

Reacties

Er zijn nu geen reacties gepubliceerd.