Ellen Pinkster: “Het werkplezier neemt door deze manier van werken voor mij echt toe”

In de praktijk

Ellen Pinkster, medewerker Regionaal Veiligheidsteam FoodValley, vertelt over haar ervaringen met werken volgens het Toekomstscenario.

Afbeelding Ellen Pinkster - groot
Beeld: ©Bureau Emma/Patrick van den Hurk

“Kinderen horen thuis. Dat is altijd het uitgangspunt. In de proeftuin werken we daarom gezinsgericht. Dreigt de situatie thuis onhoudbaar te worden, dan kijken we met het sociaal team én met de ouders en de jongere hoe we het in dit specifieke gezin weer veilig kunnen maken. Daarbij trekken we als hulpverleners samen op en laten we één gezicht zien, transparant en open. We kijken samen naar wat nodig is en we gaan niet vroegtijdig weer weg. Lukt het dan alsnog niet om het thuis veilig te maken, dan gaan we op zoek naar een plek die lijkt op thuis.

We werken zonder oordeel of invulling, en kijken naar wat er concreet aan de hand is en naar wat het gezin nodig heeft. Dat kost tijd en inzet. Het mooie is dat je vaststelt waar het probleem écht zit, en probeert die angel eruit te halen. We betrekken bij die analyse ook de ouders en de jongere. Gelijkwaardigheid is belangrijk. Wij komen niet opleggen dat iets móet, maar willen met het gezin de juiste weg vinden. Die dynamiek is cruciaal: alleen als je mensen meekrijgt, kun je echt goed aansluiten bij de hulpvraag.

Het sociaal team heeft de leiding en brengt een casus bij ons in als het er op veiligheidsgebied alleen niet uitkomt. We werken vervolgens naast elkaar, en niet ná elkaar. Het is echt winst als het dan samen lukt om de situatie bij zo’n gezin zonder drastische maatregelen als een uithuisplaatsing of ondertoezichtstelling in beweging te krijgen. Om dat te bereiken, is het belangrijk om er vroegtijdig bij zij te zijn. Wat vraagt de meest acute aandacht? We proberen het ook zo eenvoudig mogelijk te houden. Zo breng je rust en stabiliteit. 

Dat lukt nog niet altijd, want de werkwijze is volop in ontwikkeling en het gaat over vrij complexe problematieken. Maar het mooie aan zo’n proeftuin is dat we mógen beproeven en ontwikkelen. Dat we worden uitgenodigd om buiten de kaders te denken, en dat we de mensen om wie het gaat daarin mogen meenemen. Daar hou ik van. En als het lukt, dan is dat super! Het werkplezier neemt door deze manier van werken voor mij echt toe. Het is niet zaligmakend en we kunnen niet álles oplossen, maar het is mooi dat we mogen zoeken naar wat het best werkt.”

Reactie toevoegen

U kunt hier een reactie plaatsen. Ongepaste reacties worden niet geplaatst. Uw reactie mag maximaal 2000 karakters tellen.

* verplichte velden

Uw reactie mag maximaal 2000 karakters lang zijn.

Reacties

Er zijn nu geen reacties gepubliceerd.