Wendy van Neer: ‘Samenwerken is niet een doel op zich, maar een middel”

Wendy: “Toen we startten met het programma Verbeteren van Instroom, Doorstroom en Uitstroom gingen de gesprekken in eerste instantie over praktische zaken; hoe konden we verstoppingen in het stelsel oplossen? Hoe gingen we beter samenwerken met alle aanbieders in de keten? Maar al snel bleek dat ‘beter samenwerken’ net zoiets is als wereldvrede; iedereen wil het, maar wat je moet doen om dat te bereiken? En dat beantwoorden is een stuk lastiger.”

“Via retrospectieve casusanalyses keken we daarom met professionals in het veld naar de hulp die wij in cases hadden geboden. Toen kantelde, heel verrassend, ons inzicht en daarmee de vragen die we elkaar stelden. Als we écht beter wilden samenwerken aan een betere in-, door- en uitstroom, moesten we het niet hebben over die stroom, maar over wat er ónder water gebeurt.”

“Het bleek uit de praktijk dat de geboden hulp vaak gegrond is op vaste overtuigingen. ‘Ik weet hoe het hoort en wat nodig is’, bijvoorbeeld. Of: “Ik ben alleen van oplossing A, die ander is van oplossing B. Door zo te redeneren bleek er telkens opnieuw een kettingreactie van hulp te ontstaan, omdat hulp ging stapelen. Iedereen beredeneerde vanuit zijn eigen perspectief en overtuigingen wat nodig was.”

“Fundamentele vragen leken we onszelf en elkaar niet te stellen, zoals: past de geboden hulp bij de vraag van het gezin? Moet de psycholoog dit fiksen of doet hij dat dat samen met anderen in de keten? Of, kunnen we ook even niets doen? Het was confronterend dat de professionele perspectieven niet per se aansloten bij de vraag van een gezin, kind of jeugdige.”

“Dit inzicht zorgde voor enorm veel energie bij de professionals in het hele veld in Gooi- en Vechtstreek. Via een gedeeld beeld, wat waren de werkelijke oorzaken van een stelsel waarin het stokt?, zagen we dat we in de verkeerde oplossingen bleven hangen.”

“Samenwerken is daarom niet een doel, maar een middel om gezinnen beter te helpen. We zijn geen keten, maar zijn samen één stelsel waarin hulp vragen constructiever is dan grenzen bewaken.”