De Vloer Op in Haaglanden
Tijdens ‘De Vloer Op’ maken professionals dilemma’s uit hun dagelijks werk zichtbaar en voelbaar. Zij doen dat samen met acteurs die de leden van een gezin of huishouden vertolken. Een gespreksleider zet tussendoor de scenes stil en gaat met de zaal in gesprek.
In Haaglanden draaide het om een gezin met jonge kinderen en de gewelddadige ruzies tussen hun ouders, escalerend in een steekpartij. Onder grote tijdsdruk moest het team besluiten hoe verdere schade te voorkomen. Een taalbarrière bemoeilijkt die inschatting. Wie is hier het slachtoffer en wie de pleger? Heeft moeder eigenlijk wel oog voor haar kinderen? Hoe voorkom je dat je je laat leiden door aannames en vooroordelen? Het vinden van een veilige opvangplek kost het team veel tijd. Kortdurende opvang lukt wel. Maar wat te doen als ze daar na enkele dagen weer weg moeten? Zonder geld en zonder vervoer?
De nood is hoog en het team heeft ‘doen wat nodig is’ hoog in het vaandel staan dus helpt verhuizen met eigen auto’s. Dat samen verhuizen leverde veel op: het versterkte de verbinding, gaf gelegenheid de interacties tussen ouders en kinderen te observeren, getuige te zijn van de dynamiek tussen de ouders. Maar na de derde verhuizing in korte tijd begint het team zich wel vragen te stellen over de grenzen aan hun taak. En: in alle hectiek die de gezinssituatie met zich meebrengt en de tijd die dat vraagt, schiet het erbij in om voldoende ruimte vrij te maken voor reflectie, rapportage en een systematische analyse van onderliggende patronen. Ook daar heeft het team van geleerd.
Regio’s en proeftuinen die ook gebruik willen maken van deze formule om met elkaar in gesprek te gaan over werken volgens het Toekomstscenario kind- en gezinsbescherming kunnen hun contactpersoon bij het landelijk programma daarover benaderen.