Reflectie op de samenwerking onderwijs, zorg en jeugd

Dat veranderen relatief makkelijk gaat zodra er een gezamenlijk beleefde urgentie is, en dat er zoveel goed gaat in tijden van crisis, wat zegt dat over onszelf? Wat zegt dat over het systeem? En wat zegt dat over de beweging Met Andere Ogen die twee jaar geleden in gang werd gezet? Is het al gelukt om de beoogde verandering en potentie van deze beweging te verzilveren?

Een foto van opgestapelde boeken met een appel er bovenop

In het voorjaar van 2020 maakte Met Andere Ogen een tussenbalans op: waar staan we? Wat hebben we geleerd? En wat is nu de volgende stap?

Vertrekpunt voor de gesprekken was de waaier aan activiteiten en initiatieven die lieten zien hoeveel er inmiddels al in gang was gezet, op lokaal, regionaal én landelijk niveau.

Vooral de vraag wat nu de volgende stap is, bleek urgent. Want iedereen, van wetenschapper tot uitvoerder, van bestuurder tot begeleider, was ervan doordrongen dat het er nu om ging om ‘meters te maken’, om van droom naar daad te gaan, van ‘wat zouden we eigenlijk moeten doen?’ naar ‘wat ga ík nu doen?’.

Deze reflectie gaat in op die vragen.

Bekijk en/of download de reflectie.