Vier vragen aan deelnemers Meet Up ‘Van huis uit’

In de praktijk

Meet Ups, zoals de editie ‘Van huis uit’ op 29 november, organiseert het Toekomstcenario kind- en gezinsbescherming ook om te leren van wat er in het land gebeurt. De inbreng vanuit de dagelijkse praktijk voedt het programma en geeft richting aan de ontwikkeling van de gezinsgerichte aanpak die het Toekomstscenario voorstaat. Tijdens de Meet Up ‘Van huis uit’ vroegen wij de deelnemers om vier vragen te beantwoorden. We geven je hier een korte bloemlezing.

Afbeelding van gesprek tijdens de Meet up Van huis uit
Beeld: ©Toekomstscenario

Vraag 1: Welke eerste stappen zet jij op weg naar het Toekomstscenario?

Een paar antwoorden die in het oog springen:

  • De huidige werkwijze in regio evalueren en de lokale teams versterken. Blijvend verbinden vanuit de inhoud.
  • Met elkaar in dialoog zijn en blijven, zodat we met elkaar ruimte creëren voor anders denken en de professionaliteit voor iedereen vergroot wordt. Daarom: samen denken!
  • Van kindfocus naar systeemfocus, inclusief het denken van 0 tot 100.
  • De basis op orde brengen qua samenwerking met de ketenpartners en tussen de ketenpartners.
  • Mijn wens: dat het Toekomstscenario het tempo mag krijgen dat het nodig heeft. Niet onder stoom en kokend water veranderingen doorvoeren.
  • Meer denken vanuit het gezin in plaats vanuit de regels en protocollen die er gelden in de maatschappij.

Vraag 2: Welke ondersteuning wil je vanuit het landelijk programmateam?

Een paar antwoorden die in het oog springen:

  • Meer actie vanuit mogelijkheden in plaats van allerlei beperkingen.
  • Voorbeelden delen en meehelpen oplossen van vraagstukken.
  • Niet alleen ideeën en wat werkt delen, maar vooral praktische handvatten: hoe kunnen we bijvoorbeeld ontschotten?
  • Heldere opdracht: wat wordt gevraagd van de gemeente en wat zijn de financiële middelen? Opdracht naar regio's die geen proeftuin zijn.
  • Adviseren over arbeidsmarktproblematiek en voldoende hulpaanbod (geen wachtlijsten).
  • Stimuleren van samenwerking door en met de GGZ.
  • Ontschotting qua wetgeving, zodat je echt met elkaar kunt werken, samen met gezinnen.
  • Meer informatie over de deeleffecten die jullie benoemen (minder maatregelen), wat werkt daarin en kan dat alleen via structuurwijziging?

Vraag 3: Welk onderdeel van het Toekomstscenario is het meest ingewikkeld?

Een paar antwoorden die in het oog springen:

  • Uitrol naar andere gemeenten in de regio: hoe neem je andere gemeenten mee, bijvoorbeeld ontwikkeltafels.
  • Samenwerking tussen de verschillende organisaties rond een systeem. Organisatie overstijgend samenwerken.
  • Alle organisaties inclusief de Raad voor de Kinderbescherming binnen boord krijgen, met voldoende ruimte om hierin te investeren en het team operationeel te krijgen.
  • Het gezin echt centraal zetten. Dat wordt al jaren gezegd, maar je bent afhankelijk van ketenpartners en ontschotten.
  • Het samenwerken met verschillende gemeentes met verschillende afspraken maakt het ingewikkeld voor de professionals om door de bomen het bos te blijven zien.
  • Hoe voorkom je dat het begrip veiligheid aan inflatie onderhevig raakt. “Gewoon” tegenslag hoort ook bij het leven.
  • Rechtsbescherming van ouders en kinderen en de onafhankelijke toets/onderzoek. Hoe pak je onderliggende factoren aan die moeilijk veranderbaar zijn? Rechtspraak betrekken.
  • Hoe het Toekomstscenario en andere aanpakken, zoals MDA ++, jeugdbeschermingstafel, Veiligheid Voorop en dergelijke in te vlechten in een effectieve aanpak.

Vraag 4: Wat zou jou helpen?

Een paar antwoorden die in het oog springen:

  • Goed in gesprek gaan en juridische ruimte om dingen anders of niet te doen.
  • Werkzame succesfactoren. Durven fouten te maken.
  • Reflectiemomenten, intervisie, rust. Geen paniekvoetbal en durven loslaten.
  • De aansluiting en commitment vanuit de GGZ en zorgverzekeraars, sturing op alle elementen van Geweld hoort nergens thuis. Meer kaders om mee aan de slag te gaan, zo concreet mogelijk.
  • Als directies bereid om van onderaf te leren – in plaats van op eigen eilandjes van de organisatie – om knelpunten op te lossen.
  • Goede ervaringen van andere proeftuinen uitwisselen.
  • Sneller experimenteerwetgeving en oprekken kaders.
  • Toezegging en uitvoering van ministeries en bestuurders om professionals rugdekking te geven.

Reactie toevoegen

U kunt hier een reactie plaatsen. Ongepaste reacties worden niet geplaatst. Uw reactie mag maximaal 2000 karakters tellen.

* verplichte velden

Uw reactie mag maximaal 2000 karakters lang zijn.

Reacties

Er zijn nu geen reacties gepubliceerd.