Kindercorrespondent Tako interviewt jongeren over participatie

In de praktijk

'Beleidsmakers, ga met ons in gesprek! Niet één keer, niet twee keer, maar structureel.'

Er wordt te weinig naar jongeren geluisterd, zeker in de jeugdhulp en ondersteuning. Er is een enorme kloof tussen de wereld van de jeugd en de volwassenen. Om de communicatie op gang te brengen zijn bruggenbouwers nodig. Gemeenten doen steeds meer hun best om de jeugd bij hun beleid te betrekken, maar er valt nog veel te winnen op dat terrein. Hoe ervaren jongeren zelf de participatie? Wat gaat goed en wat kan beter? En wat voor advies hebben zij aan organisaties?

Tako Rietveld in een online meeting met de geïnterviewde jongeren.
Beeld: ©voor Jeugd & Gezin
Foto: linksboven Sena, middenboven Tako, linksonder Ilias, middenonder Stijn en rechtsonder Carla.

Speciaal voor de Voor de Jeugd Dag, gaat Tako Rietveld (41), de eerste Kindercorrespondent ter wereld - die op zoveel mogelijk plekken de stem van de jeugd wil laten horen – hierover in gesprek met vier strijdlustige jongeren die zich actief zetten voor jongerenparticipatie: Stijn (19) is oprichter van YouthforClimateNL, Ilias (12), kinderburgermeester van Amsterdam en Carla (12) en Sena (13) zijn de winnaars van de Nationale Kinderprijs 2020 voor hun strijd tegen racisme.

‘Jullie grote gemene deler is, dat jullie allemaal je stem willen laten horen. Waarom vinden jullie dat nou zo belangrijk? Dat moet je toch lekker door volwassenen laten doen’, begint Tako het Zoomgesprek. Ilias is het daar absoluut niet mee eens: ‘Kinderen hebben nét zo goed als volwassenen een mening.’ Daarom wil hij ze als kinderburgemeester van Amsterdam graag vertegenwoordigen met een stem. ‘Ik praat met en luister heel veel naar andere kinderen en geef adviezen. Zo heb ik bijvoorbeeld afgelopen jaar veel adviezen gegeven aan de Kinderraad en heb ik Mark Rutte ontmoet. Daardoor kon ik de stem van de kinderen niet alleen aan Femke Halsema laten horen, maar ook aan onze minister-president.'

'Je moet kinderen en jongeren net zo serieus nemen als ouderen'

Volgens Stijn is de stem van de jongeren hard nodig: ‘We mogen wel stemmen, maar onze stem doet er op dit moment niet toe. Er wordt vaak met ons gepraat, maar we hebben nog steeds geen stem in de Staten-Generaal. Ik zet me ervoor in om jongeren zo hoog mogelijk op de lijst te krijgen bij alle verkiezingen, zodat wij meer invloed krijgen.’

‘Hoe komt het dan dat er te weinig naar jongeren wordt geluisterd?’ vraagt Tako. Stijn heeft daar wel een antwoord op: ‘Hoe oud is het jongste Kamerlid?’ ‘32!’ roept Ilias meteen. ‘Nou, dat is toch veel te oud?!’ gaat Stijn verder. ‘Wij leven in een democratie in Nederland. Dat betekent dat iedereen gelijk is en iedereen moet kunnen meepraten. Dan moet je je ook volgens een democratie gedragen. Heel simpel: je moet kinderen en jongeren net zo serieus nemen als ouderen.’ Stijn vindt ook dat kinderen moeten kunnen stemmen. ‘Mits je goede voorlichting geeft. Maak politiek interessant voor de jongeren!’ Ilias sluit zich bij Stijn aan: ‘Wij zijn de toekomst, dus waarom zouden we niet mee mogen praten?’

In kunnen stemmen met toekomstig beleid

Stijn: ‘Precies wat Ilias zegt. Er wordt nu beleid gemaakt voor over 30 tot 50 jaar. Wie zijn er dan volwassen? Wij! Dan moeten we ook met dat beleid kunnen instemmen. Anders moeten wij straks leven in een wereld die wij heel anders hadden gezien. Door nu mee te praten, zijn we eigenlijk al een stap vooruit. Daarom is het heel belangrijk om met jongeren het gesprek aan te gaan.’

Tako vraagt hoe organisaties ervoor kunnen zorgen dat jongeren, ook uit achterstandswijken, kunnen meepraten op beleidsniveau. ‘Veel organisaties denken misschien: dat kunnen die kinderen toch niet, of ze willen dat niet.’ Sena heeft een goede suggestie: ‘Ik denk dat ze dat kunnen doen door scholen een mail te sturen met de vraag of we erbij betrokken willen worden.‘ Op de vraag wat zij tegen volwassenen wil zeggen die denken dat kinderen daar toch niet over kunnen meepraten, antwoordt Sena stellig: ‘Ze moeten gewoon luisteren naar wat wij te vertellen hebben, in plaats van gelijk vooroordelen te hebben’, zegt Sena.

Jongeren aan tafel in de aanpak tegen corona

Dan komt het onderwerp politieke organisaties ter sprake. Zouden die nog iets van kinderen kunnen leren? Ilias knikt hevig en Stijn geeft aan dat tijdens de eerste lockdown kinderen gewoon naar school hadden gekund. ‘Dat was al heel lang duidelijk, maar er is vooral uit angst geregeerd. Het is ook niet met de kinderen overlegd. Tijdens de coronacrisis is er helemaal geen rekening gehouden met onze generatie. Op geen enkel moment, omdat we simpelweg geen stem aan tafel hebben. Uiteindelijk riep Rutte wel op tot revolutie onder de jongeren. Toen kregen we wel een kleine stem aan tafel. Veel te laat natuurlijk! Ik denk wel dat dankzij de coronacrisis veel jongeren veel actiever zijn geworden en meer in opstand willen komen. Veel jongeren hebben nu wel door dat onze stem er ook toe doet.’

‘Hebben jullie nog tips aan beleidsmakers?’ vraagt Tako afsluitend. Stijn pleit voor een structureel gesprek: ‘Ga in gesprek met jongeren, niet één keer, niet twee keer, maar gewoon structureel. Een standaardgesprek met de Minister-President, waarin hij verantwoording aan een aantal jongeren moet afleggen. Ik denk echt dat het helpt!’ De rest is het daar roerend mee eens.

Reactie toevoegen

U kunt hier een reactie plaatsen. Ongepaste reacties worden niet geplaatst. Uw reactie mag maximaal 2000 karakters tellen.

* verplichte velden

Uw reactie mag maximaal 2000 karakters lang zijn.

Reacties

Er zijn nu geen reacties gepubliceerd.